Category Archives: Verslagen

Fietscie stelt orde op zaken

  1. Ondanks de lage verwachtingen vooraf heeft de fietscie afgelopen zaterdag tijdens de voorjaarsklassieker Gent Wevelgem een uitmuntende prestatie neergezet. Na een periode van relatieve droogte (met als dieptepunt het kansloze verlies op het WK Allround) herpakten de mannen van ploegleider Brijder zich met verve. Dit in tegenstellig tot die andere veelbesproken ploeg, die van Danny Blind, die diezelfde dag in actie kwam.

De hand van Brijder

Op aandringen van Brijder werden tijdens de reünie in november 2016 doelen gesteld. Een topsporter, en zeker de fietscie, heeft doelen nodig. Dat motiveert en houdt de heren scherp. Want laten we eerlijk zijn: fietsen stond niet altijd op nummer één bij de heren, die enkele jaren geleden nog als blok gevreesd werden in het peloton maar inmiddels met wat minder achting bekeken worden. Dat doel werd Gent-Wevelgem, een klassieker voor elk wat wils: wind, heuvels en kasseien. Onder het toeziend oog van Brijder werd de voorbereiding in de winter serieus genomen en op basis hiervan selecteerde Brijder de beide Spijkertjes en Karsijns om de handschoen op te nemen tegen de fine fleur van de fietscie friends. De friends hebben zich inmiddels stormachtig ontwikkeld als een uitermate fit en sterk gezelschap, mede gevormd door het schier onuitputtelijk reservoir aan friends. Waar vroeger een Peter de Vreugd of Felix Hol de fietscie nog het vuur aan de schenen legden, namen voor deze slag de heren Van de Laar, Bentum, Karsijns junior en Spijker junior moeiteloos dat stokje over. Constante factor is en blijft Hennie Meijer. De concurrentie was dus moordend en een dringend antwoord van de fietscie was gewenst. Kon Brijder zijn ploeg weer op de rails krijgen?

Het slagveld

Het decor voor dit antwoord lag op de voormalige slagvelden van de Grote Oorlog van 14 – 18, waar zovelen sneuvelden. De vergelijking met een figuurlijk slagveld op de fiets ligt voor de hand, en die kan alles overziend ook zeker gemaakt worden. De omstandigheden leken goed, zon en een graad of 14, maar de wind waaide onverbiddelijk met windkracht 5 uit het noordoosten. Het parcours voerde de heren van Wevelgem naar het westen, zodat de wind prettig in de rug blies over een licht glooiend parcours. Onderweg werd de ernst van de situatie steeds weer duidelijk door de vele begraafplaatsen en herdenkingsmonumenten.

Waaiers

Na de eerste stop besloten de fietscie en friends niet aan te haken bij een grote groep, maar namen zelf het heft in handen. Een sterk staaltje van intelligentie en koersinszicht van Coen Spijker, die zag dat de wind schuin op kop stond en wist dat het dan harken blijft op de smalle wegen. Karsijns zag mogelijkheden om een soepele waaier vormen. Na enig corrigeerwerk en oefenen ontstond een geoliede machine waarin elk individu precies datgene deed wat nodig was. Kort op kop rijden zonder te versnellen en dan rustig laten afzakken, om de ketting intact te houden. Zo spoedde groep met een snelheid van tegen de 35 km/u zich over de vlakke wegen in West Vlaanderen richting Veurne. Het was een genot om te zien, ook voor de kijkers thuis. Onderweg sloeg echter het noodlot toe: Jeroen, die zich als kennis uit Utrecht bij het peloton had gevoegd, lag opeens op de grond na een vervelende valpartij. Lichamelijk was de schade fors maar te overzien (met dank aan de helm die in twee stukken lag),, maar de fiets was dusdanig beschadigd dat de een vervolg niet mogelijk was. Uiteindelijk duurde het een uur voordat de bezemwagen de plek des onheils had gevonden. Hierna kon het peloton weer verder en na Veurne voerde het parcours hen door de Moeren. De gevreesde Moeren, waar het altijd waait. Nu ook, met de wind schuin achter. Stoïcijns werd de waaier doorgezet en de kilometerteller zat boven de 40 km/u. Door de vertraging was het peloton inmiddels als één van de laatsten op het parcours, een deja vu aan de Ronde van Vlaanderen van 2005. Maar de fietscie maak je niet gek, dus werd er gewoon doorgefietst.

Heuvelzone

Na 140 km was het tijd voor de heuvelzone, inmiddels reed het peloton op Frans grondgebied. Hier zorgde de Catsberg meteen voor de schifting. Hennie reed weg, gevolgd door Tom. Maar wie kwam daar uit de achtergrond aansnellen? Niemand minder dan Joram Spijker himself, die aangemoedigd door zijn fietsciekompanen het heft in handen nam. Karsijns en Spijker konden tevreden een stapje terug doen en lieten de meute lopen. Karsijns junior spande zich in om de aansluiting te houden maar kwam in een chasse patat; Remco Bentum deelde de klim uitstekend in en wist de kopgroep te bereiken. Daar keek de wielerwereld haar ogen uit want niemand minder dan Hennie Meijer moest zijn inspanning cash terugbetalen en zakte terug. De rode brigade bestaande uit Tom Spijker, Joram Spijker en Remco Bentum bleek de sterkste van de dag.

Finale

Zo volgenden nog zeven vernietigende heuvels die na het harde labeur eerder er stevig inhakten. Tijdens de een na laatste tussenstop keek een ieder elkaar vermoeid aan, met de wetenschap dat er nog 60 kilometer op het programma stonden. Spijker II en Bentum trokken meteen flink door naar de Plugstreets, daarachter was het een slagveld. Karsijns hervond zich enigszins, nadat de heuvels verlaten werden, maar nam een afslag te vroeg en miste daarmee de laatste stop. Hij reed buiten mededinging als eerste over de streep. De laatste 20 kilometers waren strak tegen de wind in langs het kanaal. Een waardig toetje voor deze zware uitputtingsslag. Inmiddels zorgde een hergroepering er voor dat de vijf sterkste renners met elkaar naar de finish reden. Het publiek maakte zich op voor de eindsprint en daar was het Joram die het beste oplette en met een splijtende demarrage zijn voorwiel als eerste over de meet drukte, voor Pieter Jan Karsijns. Spijker II zette zo een kroon op zijn voorjaar, waar hij elk moment van vrije tijd op de fiets doorbracht en daarbij ook nog de spinningfiets regelmatig beklom. Coen Spijker reed niet veel later als laatste over de finish, maar intens tevreden door de winst van zijn kopman.

Geconcludeerd mag worden dat ploegleider Brijder nooit te vroeg kan worden afgeschreven. Een voorbeeld van leiderschap en management. Hoofd koel en terug naar de basis. Inmiddels is Brijder uitgenodigd in Zeist om de KNVB het nodige bij te brengen. Nederland kan dus opgelucht adem halen.

 Heuvelman haalt zijn gram in Roubaix

Dick Heuvelman vergeet niet zomaar iets. Soms vergeet hij wat zijn vrouw de dag ervoor voor hem gekookt heeft, of wie in 1978 de Ronde van Norg won. Maar veel is er niet wat Dick vergeet. Maurits Schilt bijvoorbeeld, Dick is Maurits zeker nog niet vergeten. Op Dicks favoriete medium Twitter kwam hij een aantal jaar terug in aanvaring met deze Maurits uit Winsum en dat onderonsje liep niet prettig af, op zijn zachts gezegd. Continue reading  Heuvelman haalt zijn gram in Roubaix

Karsijns behaalt podiumplek in Roubaix na tumultueuze koers

Door het uitvallen van Coen Spijker (red: gekneusde ribben door een val op de Koppenberg) stond fietscierenner Karsijns er afgelopen zaterdag alleen voor. Waarvoor? Niets minder dan de Hel van het Noorden. De renners lagen in totaal 50 kilometers aan kasseien te wachten, verdeeld over in totaal 165 kilometers. Een helse tocht dus, temeer omdat de weervoorspellingen voor zaterdag vooral regen en wind noemden. Continue reading Karsijns behaalt podiumplek in Roubaix na tumultueuze koers

De Ronde 2015

“Gaat u morhen de gele Ronde rijden? Ik heleuf er neks van!”, aldus de man die vol ongeloof naar de jongens met hun fietsen op het station van Oudenaarde keek. Het ongeloof kwam door de snacks die de jongens verorberden, vers van de frituur kwamen de lookworsten en hamburgers. “Ik zal u morhen nog wel zien, ik woon bovenop de Koppenbarg!”, voegde hij nog toe voordat hij er lachend vandoor ging. Continue reading De Ronde 2015

 Endurance Challenge 2015: de honger gestild

In 1944 landden de geallieerden bij Arnhem, een hevige strijd volgde. De Duitsers hielden echter stand waarna er voor de bevolking ten noorden van de rivieren een hongerwinter volgde.

71 jaar later, 14 maart 2015, opnieuw is er sprake van honger rond Arnhem. Want ja, de Fietscie is hongerig voor het nieuwe seizoen. Vier Fietscierijders stilden hun honger om te beginnen met een heerlijk stuk citroencheesecake aan de Marco Backerlaan 10 te Oosterbeek. “Zelf gebakken”, aldus Matthijs. Dat konden Joram, Coen en BP lastig controleren, Sara was met de kids op stap in Friesland waar de verjaardag van een neefje werd gevierd. Continue reading  Endurance Challenge 2015: de honger gestild

Snip Winter Classic doet zijn naam eer aan.

Van uw verslaggever Henk Kok

De fietscie en haar supporters werden afgelopen zaterdag danig op de proef gesteld. Winterse omstandigheden zorgden voor veel onzekerheid onder de fans en voor veel communicatie tussen de renners, ploegleider Brijder en het wedstrijdcommissariaat, dat deze keer werd bevrouwd door niemand minder dan Joanna Snip. De sneeuwval van de vroege zaterdagochtend had niet alleen gezorgd voor witte en gladde wegen, ook het nationale spoorwegennet bleek deze omstandigheden niet aan te kunnen. De fietscieleden bekeken de tijdingen echter met een opvallende kalmte, wetende dat zij wel voor hetere vuren hebben gestaan in de roemruchte historie van het achtkoppige wielergenootschap. Besloten werd om de start in Amersfoort uit te stellen tot minimaal 14:00 uur. Continue reading Snip Winter Classic doet zijn naam eer aan.

Een Schots fietsavontuur

Dag 1: Schiphol-Glasgow-Kinross

Op donderdag 24 april melden de broers lenis zich in de trein naar Schiphol voor het Schotse fietsavontuur. Fietsen in de Highlands, een cadeau van de kleine aan de grote broer vanwege het huwelijk. Een soort fietscie, maar dan zonder fietscie leden. Op deze manier bleek het voor Matthijs toch mogelijk om een fietscie te organiseren, aangezien de Fietscie vrienden maar niet willen inzien dat Matthijs prachtige voorstellen heeft gemaakt de afgelopen jaren. Continue reading Een Schots fietsavontuur

Fietscie haalt bakzeil in eerste editie Zuidas Classic

Op vrijdagmiddag 25 april stond er, vier jaar na de Giro-start, wederom een peloton topwielrenners op het Zuidplein te trappelen van ongeduld, voor de eerste editie van de Zuidas Classic. De zeven gladiatoren, Bentum, Van de Laar, Eppenga, Oude Ophuis, Boeker, Oudejans en Fietscie-renner SpijkerII, hadden er zin in. In een setting die er mocht zijn hoor: volop zon, lunchtijd-drukte en een uitzinnige schare (veelal vrouwelijke) fans die de zeven in hun kleurrijke tenues uitgeleide deden voor de 100 kilometer lange tocht. De Zuidas op haar mooist. Continue reading Fietscie haalt bakzeil in eerste editie Zuidas Classic

Fietscie in Vlaanderen collectief afgetroefd door startend fietser

De omstandigheden waren perfect in Vlaanderen, en om maar met een conclusie te beginnen: alle starters bleven verschoond van pech en wisten nagenoeg alle bergjes op te fietsen (behalve Lennart op de Koppen door een valler, niet zijnde Coen). Starters inderdaad, want dat starten bleek geen gegeven: Coen zette een DNSje op zijn naam door met een vervelende buikgriep al in de ochtend naar Utrecht terug te keren. Continue reading Fietscie in Vlaanderen collectief afgetroefd door startend fietser