Sinds 2006 loopt de tot dan toe zo soepel verlopen fietscarrière van Mias Snip langzaam in de soep. Bijna zonder concurrentie werd de lange Fries in zijn beste seizoen bijna vanzelfsprekend Man van het Jaar. Het leek niet op te kunnen met de successen van Henk en Cobys favoriete zoon.

Mias staat echter niet alleen bekend om zijn sterke benen, maar ook om zijn zwakke kopje. Die gaat nogal eens hangen en vreemd genoeg ook als het allemaal iets te makkelijk loopt. Na 2006 vond Snip geen uitdaging meer bij de Fietscie, wat ervoor zorgde dat hij niet meer op de fiets stapte en vervolgens zelfs een conditieachterstand opliep die hij nooit meer goed wist te maken. Waarom zou hij ook met tochtjes waar onder de 32km h gemiddeld werd gereden. Daarvoor wilde Snip niet in training gaan.

Afgelopen woensdagavond was de lucht donker, maar het gemoed van Snip lichtte op als nooit eerder. Fietscie B renners Hennie en Boudewijn (hoor ik daar iemand Leon Verdonschot roepen) gaven act de presence aan de start van een Utrechts lenteavondtochtje, eindelijk kon Snip zijn vastgeroeste beentjes weer een serieus testen. En dat voelde goed, hier wordt tenminste doorgetrapt. Volgende week weer, dacht Snip toen hij een uurtje later bij Joana achter de pulpo zat.

En volgende week, dan komt Jonathan de Bruyne misschien ook wel. En Ivo Haenen en Michel Nijlant. Ook al zulke heerlijke renners uit het Utrechtse. Het komt wel goed met Snip dit jaar.