De fietscie zet in het fietscieverslag Turkije de sportliefhebber en volger weer geregeld tot nadenken. Hebben we nou echt gezien wie er heeft gewonnen, wat er is gebeurd en is die fietscierenner nou echt wel zo goed of zo slecht. Of zijn we allemaal aan het koekeloeren naar een voorstelling waar maar weinig mensen het ware script van kennen?

Jaarlijkse uitgave
Jaarlijks bundelt de fietscie de verhalen over de fietsciereis in een verslag, ditmaal met de titel Een onvergetelijke reis naar Turkije: fietscie 2013. Onvergetelijk is ook meteen het thema dat in het gehele verslag terugkomt. We kijken allemaal naar de fietscie, sporters het circus dat vaak om tochten of wedstrijden hangt. Maar zien we wel wat er echt aan de hand is? In veel gevallen is volgens de fietscie niets wat het lijkt. En al denken we te weten wat de waarheid is, dan nog komt daar al gauw een vraagteken achter. De fietscie wisselt in het fietscieverslag korte en lange verhalen af, waarin het fietsen het hoofdthema is. Daarnaast schuwt de fietscie het niet om hun voorliefde voor het leven zelf via een aantal restaurantbezoeken en spelletjes te belichten, net zoals een voorzichtige kijk in het privéleven.

De wielerwaarheid
De passies die fietscie nauw aan het hart liggen krijgen logischerwijs de meeste aandacht. Wielrennen wordt vanuit diverse perspectieven bekeken, waarbij list en bedrog toch altijd weer snel om de hoek komt kijken. De dopingperikelen hebben een flink gat in het fietscieseizoen geslagen, waarbij ‘de waarheid’ nu eindelijk boven water is gekomen. Of is er nog altijd sprake van de grote omerta? Ook de internationale bestuurders als Simon en Theo Brijder en wisten op zeer curieuze wijze het nieuws te halen. Een tenenkrommende vergadering zorgde voor een machtsovername. De fietscie bekeek het van dichtbij en stelde bijna iedere keer vast: niets is wat het lijkt.
——
Een onvergetelijke reis naar Turkije: fietscie 2013
***** 5 sterren

Hij is inmiddels 38, maar voor Mias Snip heeft zijn leeftijd geen betekenis. Hij wil in de Vogezen en het Zwarte Woud niet bewijzen dat hij als veteraan in het deelnemersveld nog mee kan komen. “Ik wil bewijzen dat ik de beste Fietscie-rijder ben. Leeftijd zegt me verder niets.”

Het tekent de strijdlust van Snip. Hij gaat tijdens de Fietscie14 voor goud en niets minder. Met zilver of brons wil hij geen genoegen nemen.

De kans dat ik op de Feldberg win, is groot. Ik voel me goed. Ik weet wat ik kan. En op dat moment zal ik rijden voor wat ik waard ben”, zegt Snip. “Ik moet mijn eigen rit rijden. Ik moet rustig blijven en dusdanig hard fietsen dat de rest er niet aan kan komen. Ik heb dat vaker gedaan.”

Fietscie prestaties
Nu zijn kilometrages op de site staan, komt het besef dat ook de Fietscie14 steeds dichterbij komt. “Nu voel ik het: het komt eraan. Ik loop nu al met wat spanning. Dat is lekker.”
Terwijl hij nog in Boedapest zat, kreeg Snip wel mee hoe uitzonderlijk de Fietscie presteert dit seizoen. “Het is ongelooflijk hoe de Fietscie gepresteerd heeft. Met een schuin oog kijk ik toch wel naar dat equatorial schema. Het is niet zo dat de andere teams langzaam rijden, maar de Fietscie rijdt gewoon heel hard en heel veel. Ik had dit niet verwacht.”

Met de aloude slogan DE VOGEZEN, DIE MOGEN ER WEZEN slaagde Bouke Pieter er gisteravond in de Fietscieverkiezing te winnen. De aanstaande vader met de sympathieke krullenbos won het nipt van Nico, die met een reis richting het Lake District ook vele fietsciehartjes wist te winnen.

Voor het eerst in negen jaar zal de Fietscie weer met een bus op reis gaan. Het doel van de busreis is Straatsburg, waar de fietstrip die bestaat uit drie etappes en een rustdag zal beginnen en eindigen.

Etappe 1 voert de Fietscieboys dwars door de Vogezen over een aantal fameuze cols naar Guebwiller, waar in een waar wijnchateau overnacht zal worden. Een dag later is het vroeg op, waarna de fiets weer gepakt wordt om het Rijndal over te steken richting de Duitse grens en het Zwarte Woud. Eindpunt van deze fietstocht is de Titisee, waar ook de rustdag gehouden zal worden.

Na de welverdiende rustdag moet er nog een flinke etappe met vele hoogtemeters weggetrapt worden. In noordwaartse richting wordt dwars door het Zwarte Woud gereden, terug naar Frankrijk. Daar zal later die avond het eindfeest plaatsvinden in club Le Seven.

Op zondag kunnen vrouwen en kinderen hun mannen om zes uur gewoon aan de maaltijd verwachten.

van onze correspondent

HILVERSUM – Voor de onwetende omstander niet meer dan een niemendalletje, een rondje rond de kerk, een frisse neus. De doorgewinterde Fietscie-volger weet echter wel beter; de dertig kilometers die jongstleden zonovergoten zaterdagmiddag door fietscie-crack Karsijns op zijn glimmende Bianchi werden gereden vormden een glorieuze afsluiting van een moeilijke, moeilijke tijd.

Eind september 2013 raakte de taaie Thesinger tijdens een krachttraining op het strand van Erdek geblesseerd; lange tijd later bleek een operatie nodig om de meniscus in zijn knie te herstellen. Een lange winter vol hersteltrainingen volgde, waarna Karsijns op glorieuze wijze het voorjaar kon inluiden met een fraaie ronde langs Maartensdijk, Soest en Baarn.

De fans langs de route konden het amper geloven, Karsijns reed gewoon weer zijn rondje, dit keer vergezeld van Fietscie-renner Van Rheen, die moeite had zijn tranen te bedwingen bij het zien van de geëmotioneerde fans langs het parcours.

Karsijns is terug!

Munster- Joram Spijker is verkozen tot Fietscie-Man van het Jaar. Tijdens de traditionele reünie-vergadering wist de geboren Kampenaar net als in 2007 de meeste stemmen in de wacht te slepen. Opvallend genoeg bleek de Vrouw van het Jaar verkiezing eveneens dezelfde winnaar als 2007 op te leveren. En eveneens een Spijker: Mary Spijker ging er vanwege haar sublieme zorgen in het weekend van de Fietscie&Friends-klasssieker in Enschede met de prachtige virtuele, zilveren bokaal vandoor.

Matthijs Lenis vulde zijn prijzenkast aan met de Jan Wolkers Bokaal vanwege zijn literaire meesterwerk over de Dutch Mountain en won terloops ook nog het kilometrageklassement. Met de Fietscie-reunie is officieel een einde gekomen aan het fietscie13-seizoen, een seizoen waarin een kleine 25.000 kilometer een prima kilometrage-aantal werd behaald. Het aftellen tot de SWC14 is begonnen….

Angstvallig stil is het dit seizoen rondom onze vrienden van de Fietscie. Normaal gesproken niet vies van een grote mond, dappere praat en elkaar een beetje opjutten, lijkt het wel of de winterslaap zich al heeft aangediend. Eind augustus is dat niet heel vreemd, ware het niet dat alles dit seizoen anders is. De Fietscie-reis staat namelijk voor de deur, het belangrijkste evenement van het jaar voor de jongens. Beseffen ze dit zelf wel? Worden er nog voorbereidingen getroffen? Zijn er verwachtingen? We staken de thermometer er eens in. Met een prognostiek als gevolg.

-van onze verslaggevers Gerke Veenboer en Wilfred Genee-

In Arnhem is het een drukte van belang. Verhuizing voor de deur, drie huilende kinderen, een rommelig huis. Geen ideale omstandigheden. Toch maakt Lenis, al jaren de te kloppen man binnen de Fietscie, een erg sterk jaar door. In stilte werkt hij zijn woon-werkjes af, iets wat hij vanuit zijn nieuwe Oosterbeekse villa, zal blijven doen. Naar eigen zeggen is Lenis op koers voor een nieuw kilometragerecord. Uiteraard gaat dat gepaard met een goede vorm, iets wat hij zelf ook bevestigt. Hoe zijn vorm zich verhoudt over lange afstanden is iets wat altijd hoop biedt aan tegenstanders, hij heeft hier echter nog maar zelden zwakheid getoond.

Karsijns plande zijn verhuizing wat slimmer, namelijk voorafgaand aan het seizoen. Niets leek een sterke jaargang in februari nog in de weg te staan, maar dat was buiten een erg onfortuinlijke Ronde van Vlaanderen gerekend, waar hij ongewild afscheid moest nemen van zijn geliefde Pinarello. Eenmaal een Bianchi aangeschaft wist Karsijns die nog maar weinig in te fietsen, ook hij lijkt echter op tijd de weg naar Turkije te zijn ingeslagen. Gemeengoed tegenwoordig binnen de Fietscie; ook Karsijns doet het leeuwendeel van zijn kilometers van en naar kantoor.

Een gebroken fiets speelde ook Spijker II parten gedurende de jaargang. Hij zat echter binnen een week alweer op een nieuwe fiets. Nood breekt wet zal hij gedacht hebben. Immers, een persoonlijk kilometragerecord lonkt en belangrijke afspraken stonden voor de deur. Met een uitermate hoog aantal koersdagen is Spijker II aan een erg sterk seizoen bezig. Het doel van 3500 km is al behaald, en met de Fietscie nog te gaan zal dit aantal nog flink oplopen. Alsof dat nog niet genoeg is vertrekt de Amsterdammer eind deze week voor een hoogtestage naar de Pyreneeën, waar hij zijn vorm hoopt bij te slijpen voor Turkije. Spijker II beseft dat dit ook averechts kan werken, maar wil hoe dan ook het langzaam in zijn hoofd gerijpte nevendoel van 6000 koerskilometers behalen.

Spijker I geniet van zijn shirt. De Man van het Jaar vloek is niet uitgekomen, hij draait al met al een heel redelijk seizoen. Maar toch, het steekt wat bleekjes af vergeleken bij topjaar 2012. Een kilometer of 1000 minder, dat valt op. Over de vorm is het gissen, al lijkt die aardig op peil gehouden. Met nog wat extra trainingstochtjes zal het met hem ook wel goed komen aan de Turkse Riviera. Immers, de man groeit altijd in een Fietscie, en zeker op een derde dag mag je serieus rekening houden met hoogvorm. Een achtertuinentocht werd ook ingepland; half september doen de jongens een vormpeilrondje rondom Enschede. Een slimme zet van organisator Spijker I, die hier wat informatie hoopt op te halen over zijn rivalen.

Schilt is een heel ander paar mouwen. De jonge vader leeft al sinds april op een roze wolkje genaamd Fieke, en dat is te zien aan zijn koershistorie. Nauwelijks haalde Schilt deze zomer zijn Principia uit de schuur. Ook hij zoekt dit najaar een nieuw onderkomen op, in het rustieke Hoonhorst. Schilt, de man die ooit de term tussenjaar introduceerde, en zich niet bezwaart voelt dit concept zo nu en dan te herhalen, houdt zich vast aan het jaar 2014, waarin hij met woon-werkjes naar Deventer een flinke slag wil maken. Voorlopig zullen de fans en zijn teamgenoot het echter zonder hem moeten stellen: Schilt eindigde enkele weken geleden resoluut zijn seizoen en zal in Turkije schitteren door afwezigheid.

Van Dijk is ook een figuur die met iets bezig is wat neigt naar een tussenjaar. Met het belangrijke verschil dat hij juist op tijd wakker geschud lijkt voor het naseizoen. In de zevende hemel met zijn Portugese verloofde, inmiddels vrouw, richtte Van Dijk zijn pijlen deze zomer volledig op een goed lopende bruiloft in de Portugese wijnheuvels ten oosten van Porto. Succesvol afgerond lijkt hij zijn fiets weer wat vaker te vinden. En wat met Van Dijk vaak het geval is: op de grote afspraken staat hij zijn mannetje.

Gissen is het rond renner Van Rheen. Waar hij een sterk voorseizoen reed, met flink wat kilometers, stokte het daarna volledig. Geruchten gingen rond als zat hij met zijn moppie in Peru, maar dit is tot op heden onbevestigd. Zijn koersgrafiek ziet er de laatste maanden daarom angstvallig horizontaal uit; sinds de pittige heuvelentocht van Ravenstein sprong Van Rheen nimmer meer op zijn fiets. Wat dat betekent voor zijn vorm in Turkije kan op dit moment niemand bevroeden.

En dan is er natuurlijk nog renner Snip. Nog geen 700 kilometer fietste de lange Fries dit jaar. En dat na een al niet vlekkeloos verlopen 2012, waar hij zeer zware momenten kende in het heuvellandschap van de Abruzzen. Meer trainen zou soelaas kunnen bieden, Snip doet echter het omgekeerde. Hij liet daarnaast van zich horen door enkele pikante uitspraken. Zo liet hij zich meermaals ontvallen het fietsen niet leuk meer te vinden. Ook toonde Snip zich weinig sportief door het publiekelijk uitlachen van zijn rivalen bij het breken van een frame. Motivatieproblemen lijken de renner parten te spelen. Het is te hopen dat hij nog tijdig weet te verdapperen.

Leeuwarder Courant favorieten voor Turkije
**** Lenis
*** Spijker I, Spijker II
** Van Dijk, Karsijns, Van Rheen
* Piet Paulusma, Snip, Hans Wiegel

Het waren zware tijden voor alle fans van de Fietscie. Uitgerekend in de periode rondom de bekendmaking van het Fietscie13-traject en de Endurance Challenge werd de Fietscie-site gehacked. Het laatste nieuws en alle kilometragestatistieken waren niet toegankelijk vanwege wat gerust de grootste cyberaanval ooit op de site genoemd mag worden. Feitelijk is er getracht 3,5 miljard e-mails te versturen via de site volgens een uiterst geavanceerde methodiek. “Dit is niet het werk van amateurs, hier zitten grote criminele organisaties achter, waarbij het natuurlijk erg toevallig is dat het allemaal gebeurt in de periode dat we in een media flow zitten” aldus de site-manager Van Dijk.

Voor de handliggende suggesties dat de oorzaak gezocht moet worden in Turkije, waar een grote groepering fanatieke fietscie-haters actief is, wijst Van Dijk resoluut van de hand. Ook reageert hij afkeurend op de wijzende vinger richting Joan Franka, de laatste persoon die nog actief was op de site voordat de cyberaanval plaatvond. “Het heeft geen zin om mee te gaan in dergelijke speculaties. Laten we het er op houden dat het een donkere periode is geweest en dat we dolgelukkig zijn dat we die nu achter ons hebben gelaten. Hierbij moet gezegd worden dat de reacties die we van al onze volgers hebben ontvangen zonder uitzondering hartverwarmend waren.”

Overigens heeft het tijdelijk offline zijn van de Fietscie-site een positief neveneffect gehad: het aantal ‘likes’ op de facebookpagina van het wielergenootschap is in dezelfde periode verdubbeld. Mensen zijn op zoek gegaan naar andere digitale kanalen om de Fietscie te volgen. De Fietcie-Facebook is daar de duidelijke winnaar van geworden.